موبایل‌تان را برمی‌دارید که صدای دنگ دنگ یک گروه جدید توجه شما را به‌خود جلب می‌کند. یکی از والدین همکلاسیبا فرزند شما، گروه جدید مجازی موبایلی ساخته است. به لیست افراد گروه نگاه می‌کنید و احتمالا خوشحال هستید از اینکه به یک گروه مجازی دعوت شده‌اید که هر زمان و در هر شرایطی که بخواهید می‌توانید به والدین همکلاسی‌های فرزندتان دسترسی داشته باشید. اما قرار است در این گروه منحصر به فرد چه اتفاقی بیفتد؟ اصلا چه اتفاقی باید بیفتد؟ آیا محتوای این گروه‌ها باید متفاوت از بقیه گروه‌ها باشد یا قرار است مثل بقیه گروه‌ها از مطالب کپی شده و فوروارد شده سرریز شود؟ برای مدیریت و کنترل این گروه‌های ویژه پیشنهادهای ما را بخوانید.

مقصد گروه را مشخص کنید

اولین دغدغه شما در این گروه این است که محتوای مناسب برای این گروه چه محتوایی است؟ شما باید محتوایی که وارد این گروه می‌شود را مدیریت و کنترل کنید. نخستین نکته این است که مطالب و پست‌ها، ویژه موضوع و دغدغه افراد گروه باشد شما به‌علت خاصی با بقیه مادرها همگروه شده‌اید. پس سعی کنید فقط حول همان محور، محتوا تولید و اطلاع‌رسانی کنید. همه‌ اعضای این گروه، والدین کودکانی هستند که در یک مدرسه‌ یا کلاس مشترک بافرزند شما درس می‌خوانند. همین ویژگی می‌تواند یک محدوده‌ خوب برای یافتن اطلاعات و اشتراک گذاشتن آن باشد. گروه‌ها مکان خوبی برای به اشتراک‌گذاری دانسته‌ها و یافته‌ها هستند به شرطی که به درستی و استناد آن یافته‌ها مطمئن باشید نه اینکه صرفا یک پیام فورواردی باشد که شما از آن متن خوش‌تان آمده است! اگر کتابی می‌خوانید که برای تربیت فرزند موثر و مفید بوده است، می‌توانید به بقیه خانواده‌ها هم آن را معرفی کنید. اگر سایتی پیدا کرده‌اید که نمونه سوال‌های خوبی برای امتحانات در آن وجود دارد، خبرش را به بقیه هم بدهید. اگر مسابقه‌ای یا فراخوانی مناسب با توانایی‌ها و سن فرزندان‌تان است آن را برای بقیه والدین هم اطلاع‌رسانی کنید. سخنرانی‌های خوب از افرادی که عالمان دینی هستند و مهارت‌های تربیتی مخصوص کودکان و نوجوانان را یادآوری می‌کنند باید دست‌به‌دست بچرخند تا آگاهی دسته جمعی والدین را بالا ببرند.

تجربه‌ها را به اشتراک بگذارید

خیلی وقت‌ها شده که سردرگم مانده‌اید: «چطور این مسئله را به فرزندم یاد بدهم!» یا «مادرهای دیگر با این رفتار بچه‌های خود چه می‌کنند؟» مادر یا پدر بودن هیچ وقت تکراری نمی‌شود. چه اینکه کودک شما فرزند اول باشد، چه چندمین فرزند، همیشه سوال‌هایی هست که رسیدن به جواب آنها همه فکر شما را درگیر می‌کند. این گروه می‌تواند فرصت مناسبی برای پرسیدن همین سوال‌ها باشد زیرا فرزند شما با فرزندان بقیه افراد گروه در شرایط مشابهی درس می‌خواند و معلم و مدرسه مشترک دارند. ممکن است شما توانسته باشید با تحقیق و پرس‌وجو و بنا به تجربه‌خودتان یکی از مسائل فرزندتان را حل کرده باشید، در این صورت هم می‌توانید تجربه‌خودتان را در اختیار بقیه افراد گروه قرار بدهید. شاید مسئله دیروز شما، دغدغه آینده‌ یک نفر دیگر باشد.

برنامه‌ریزی دسته جمعی داشته باشید

انجام یک کار فرهنگی، آموزشی یا ترویجی و تربیتی به‌صورت گروهی نتیجه بهتری می‌دهد. اما همه‌ این کارهای بهتر و سریع‌تر نیاز به یک هماهنگی و برنامه‌ریزی خیلی خیلی خوب دارد. گروه‌های مجازی به‌خاطر دسترسی آسان به افراد بیشتر در این موقعیت‌ها یک ابزار کارراه‌انداز هستند. فقط کافی است امتحان کنید. مثلا اگر با فرزندتان درباره ساعت خواب شب او مشکل دارید می‌توانید با بقیه والدین یک برنامه دسته جمعی را هماهنگ کنید و با این شیوه بچه‌ها را تحت مدیریت بهتر قرار بدهید. یا اینکه با بقیه اعضا درباره برنامه‌های محرم مدرسه و کلاس فرزندتان حرف بزنید و تصمیم بگیرید و مسئولیت‌ها را تقسیم کنید. با این تدبیرها می‌توانید فضای تربیتی بهتری را ایجاد کنید و حتی در این راستا کمک بزرگی برای مدرسه باشید.

از اوضاع کلاس باخبر باشید

پدر و مادرها نخستین مدیران زندگی فرزندان‌شان هستند. این مدیرها باید علاوه بر اینکه به اعضایشان آزادی می‌دهند، از دور حساب کارها را داشته باشند؛ بدانندکجا پیشرفتی بوده و کجا وضعیت ثابت است. اگر عملکرد فرزندی از روزهای گذشته افت پیدا کرد، باید علت و راه چاره‌اش را خیلی زود پیدا کنند. ارزیابی به‌معنای دخالت بیجا نیست. ارزیابی یک نگاه از دور اما دقیق است. چرا باید باشد؟! چون خانواده می‌خواهد هر روز فرزندش بهتر و مفیدتر از روز قبل باشد. نمی‌خواهد انتظارهای دور از ذهن و غیرواقعی داشته باشد. می‌خواهد توانایی‌های فرزندش را بشناسد، آنها را تقویت کند و کمک کند فرزندش انسان مستقل و موفق‌تری شود. گروه‌هایی که خانواده‌ها در ارتباط با مدرسه تشکیل می‌دهند فرصت خیلی خوبی است تا در کنار یکدیگر وضعیت کلی درس و کلاس را بسنجند. درباره امتحان‌ها و پرسش‌هایی که در کلاس می‌شود از بقیه والدین نظر‌سنجی کنید؛ از اینکه بقیه بچه‌ها همان امتحان و پرسش‌ها را به چه نحوی پاسخ داده‌اند و چه نمره‌ای گرفته‌اند. درباره اینکه اوضاع درس و کلاس آن روز بچه‌ها چگونه گذشت و بقیه همکلاسی‌های فرزند شما چه تفسیرهایی از اوضاع کلاس داشته‌اند. همه اینها می‌تواند هم به‌صورت فردی به شما کمک کند و هم به بقیه والدین.

به انحراف نروید

مراقب باشید که گروه مادر و مدرسه‌ای که می‌تواند برای شما و بقیه والدین و بچه‌ها مفید باشد، دچار آسیب نشود. معمولا والدین تمایلی ندارند درباره مشکلات فرزندان خود در جمع حرف بزنند. پس اگر یکی از مادران مشکلات و مسائل فرزند خود را در گروه بیان می‌کند مراقب باشید که مدام او را سرزنش نکنید و در دام مقایسه فرزند او با فرزند خودتان نیفتید. ضمن اینکه حسابی حواس‌تان را جمع کنید که گروه شما به جمعی برای غر زدن و اعتراض کردن دائمی به رفتارها و سیاست‌های معلم و مدرسه تبدیل نشود. این مورد یکی از بزرگ‌ترین و جدی‌ترین آفت‌هایی است که گریبان گروه‌های مادر و مدرسه را می‌گیرد.

بایدها و نباید‌های گروه

در ابطه با مدیریت و فعالیت در گروه مادر و مدرسه فرزندتان ممکن است نکات مبهمی در ذهن شما باشد. پاسخ به این سوالات می‌تواند دغدغه‌های شما را در این زمینه به حداقل برساند.

چه قوانینی بگذاریم؟

اداره هیچ جمعی بی‌قانون نمی‌شود. ممکن است گاهی با خودتان بگویید «عجب رفتار بدی!» یا «مگر نمی‌دانند اینجا جایش نیست!». قانون گذاشتن، هم اعضا را وادار می‌کند به رفتارهای خودشان فکر ‌کنند و هم نشان می‌دهد اعضای این گروه از یکدیگر چه انتظاری دارند و سعی می‌کنند با رعایت آنها به انتظارات یکدیگر احترام بگذارند. قانون‌ها باید منطقی، باعث افزایش بهره‌وری گروه و متناسب با شرایط همه اعضا باشد. فکر کنید که در گروه‌های دیگر قبلا چه مشکلاتی داشتید، برای جلوگیری از بروز آنها نظر خودتان را بگویید. درباره قانون‌های‌تان منعطف باشید. اگر مشکل جدی‌ای در طول فعالیت گروه‌تان پیدا شد، می‌توانید با همفکری یکدیگر یک قانون جدید وضع کنید.‌ مثلا برای این گروه قانون بگذارید که از غیبت کردن پشت سر معلم‌های فرزندان‌تان پرهیز کنید.

آیا معلم یا کارکنان مدرسه را هم به گروه دعوت کنیم؟

خیلی خوب است که در کنار نظرات خانواده‌ها، پای حرف‌های معلم و مدیر و ناظم هم بنشینید. قطعا آنها حرف‌های زیادی خواهند داشت که شما را به آگاهی بیشتری درباره فرزندتان و شرایط مدرسه می‌رساند. وقتی یک معلم، خانواده‌ شاگردانش را بهتر بشناسد، مسائل و مشکلاتشان را بداند، نظرات و انتظاراتشان را بشنود، حتما روش‌های بهتری را هم برای آموزش و مدیریت کلاس انتخاب خواهد کرد. برعکس، شناخت معلم برای شما هم فرصت‌های خیلی خوبی را فراهم می‌کند که بتوانید به وسیله آنها به درک بیشتری از رابطه معلم و فرزند خودتان برسید.

اما ممکن است گاهی درباره‌ موضوعی مثل شیوه‌ تشکر از معلم و خرید هدیه‌ای بابت روز معلم با بقیه اعضای گروه مشورت و برنامه‌ریزی کنید. یا حتی ممکن است انتقادی به روش آموزشی معلم داشته باشید. اینجا بهتر است که گروه دیگری با موضوع اختصاصی تشکیل شود البته فقط با عضویت خانواده‌ها و افرادی که می‌توانند در حل این مسائل به شما کمک کنند.

آیا باید گروه را از چشم بچه‌ها پنهان نگه داشت؟

برای برقراری ارتباط خوب بین خانواده، مدرسه و فرزند باید سعی کنید حساسیت‌ها را کم کنید. حضور شما در گروه‌ نباید باعث حساس شدن بچه‌ها نسبت به این موضوع شود. خوب است که آنها اطلاع داشته باشند که شما از وضعیت مدرسه، شاگردها و خانواده‌هایشان آگاهی کلی دارید اما اینکه فکر کنند مدام تحت کنترل و مراقبت هستند، اصلا احساس خوبی برای آنها ندارد. برای این گروه، یک حریم قائل شوید؛ نه خیلی باز، نه خیلی پنهان!

پدر یا مادر؛ مسئله کدام است؟

آیا پدر باید عضو گروه ارتباط با مدرسه باشد، یا اینکه فقط مادرها عضو باشند کافی است؟ یا اصلا لازم است هردو عضو شوند؟! یادتان نرود شما فقط به‌عنوان پدر یا مادر، به مدرسه‌ فرزندان‌تان نمی‌روید بلکه به‌عنوان یک عضو از یک خانواده با مدرسه ارتباط دارید. شما وقتی در حال فکر کردن، مشورت گرفتن و بررسی وضعیت فرزندتان هستید، به‌عنوان یک نماینده از خانواده‌ به این امور می‌پردازید. عضویت در این گروه هم نماینده‌ خانواده را می‌خواهد. با یکدیگر صحبت کنید، برای این مسئولیت یک نماینده انتخاب کنید اما هر دو در جریان مسائل باشید. ولی اگر بیشتر افراد گروه مادرها هستند بهتر است شما گروه را یکدست کنید. شرایط را درنظر بگیرید؛ مثلا اگر پسر دبیرستانی دارید بهتر است گروه ارتباط با والدین و مدرسه، پدرانه یا لااقل با حضور هر دو والد باشد.

 

منبع دریافت این مطلب : همشهری آنلاین