به گزارش تیزلند،و به نقل از باشگاه خبری هنر ، امیر مشهدی عباس کارگردان تئاتر در خصوص نمایش «ژنرال ها» بیان کرد: بهار سال 93 نمایشنامه بی کلام «ژنرال ها» به نگارش درآمد. این نمایشنامه حاصل تلفیق ایده من و سارا حسنی است. در ابتدا نمایشنامه چهار صفحه ای «ژنرال ها» که کلیتی از داستان را ارائه می داد، در شورای کانون پرورش فکری کودکان پذیرفته نشد اما با حمایت رئیس کانون این اثر نمایشی تولید شد.

وی در مورد داستان نمایش «ژنرال ها» گفت: این اثر نمایشی روایتگر داستانی است که به تبعیت از موضوع زمان و مکان مشخصی برای قرار گیری خانه دختر منظور نشده، خانه یا همان آشیانه یا خلوتگاهی به ظاهر امن که با ورود دو ژنرال به اشغال آن ها در می آید تا میدان جنگ افروزیشان باشد. تمام طراحی ها و میزانسن ها زیرکانه و در نهایت سادگی برای رساندن مفاهیم بزرگ عمل می کنند، ورود ژنرال ها از دو سوی صحنه تقابل آن ها را کلید می زند، آن ها آمدن با هم بجنگند بدون هیچ دلیلی، هدف فقط ضربه زدن به طرف مقابل است رفتار حماقت گونه ژنرال ها تمثیل زیبایی برای مخاطبان کم سن و سال نمایشبه شمار می آید. نکته ساده اما هوشیارانه بعدی اینکه ژنرال ها زبان خود ساخته و نا معلومی دارند که تسلط طراح به تاکید برجهان شمول بودن جنگ وعدم مرزبندی آن را دوباره گوشزد می کند. مسئله انسان است نه چه انسانی، درکجا، با چه دینی و چه نژادی. دخترک جنگ را نمی فهمد اما از خشونت یا به قول خودش دعوا متنفر است [مثل هر کودکی] در میان دوعموی جدید به دنبال هم بازی می گردد آن ها را کشمش می نامد ابزار های جنگی آن ها را به وسیله بازی با مزه تبدیل می کند با نگاه معصوم و پاک یک کودک بمب ها می توانند کیک تولد باشند اردوگاه های جنگی خانه های با مزه ای برای بازی باشند سنگر ها مکانی برای چشم گذاشتن و کیسه مهمات جایی برای قایم شدن و مدال هایی که بر سینه جنگ افروزان نشان افتخار به شمار می آیند می توانند جایزه بردن یک بازیه قایم باشک باشند. (وکدام زیبا تر است؟) ژنرال ها همان دست نشانده های بی فکری که تنها پیروی کردن را می فه مند. باید جنگید، چرا مهمنیست پس می جنگیم این موضوع وقتی برای تماشاگر با آگاهی بیان می شود که ژنرال ها با دخترک مشغول بازی های کودکانه اش می شوند، یک نفر می گوید بازی کنیم، چرا مهم نیست پس بازی می کنیم. آن ها هم نمی دانند چه می کنند مغز های شستشو شده ای که کور کورانه به دنبال رهبری می گردند.

درست جایی که شعله دعوا پایین کشیده شده و جو رو به آرام شدن است عامل بیرونی وارد عمل می شود. تجهیرات جدید نیروی پشتیبانی و مهمات را برای دامن زدن دوباره ارسال می کند. ژنرال ها با نیروی جدید جان تازه ای می گیرنددخترک به اتاقش پناه می برد و عامل بیرونی به هدفش می رسد. دختر قصه با سربازان ژنرال ها مشغول بازی می شود (از دو جبهه مختلف) و دوباره نویسنده تلنگرش را می زند. سربازان انسان هستند وسیله اند آن ها دوست دارند با هم ارتباط داشته باشند تعامل کنند دوست باشند یا حتی عشق بورزند. شاید مطرح کردن عشق دو سرباز به هم برای ازدواج و خواستگاری دختر ازژنرال ها برای آن ها کودکانه ترین راه برای نشان دادن تعاملات مختلف بین فرهنگ ها بود.

دوباره تلاش کودک جواب می دهد جو به سمت آرامش می رود مراسم عروسی عروسک ها از دو جبهه متقابل صلح را به نمایش می گذارد تا اینکه دوباره آن عامل بیرونی، آن هدایت کننده منفعت طلب این بار همه را به خاک و خون می کشد. اینجا دقیقا نقطه آگاهی ژنرال ها «سربازان، مردم، عموم» به این دسیسه است آگاهی نسبت به اینکه آن ها مهره یک بازی هستند و حالا که آگاهی هست دیگر نیازی به پیروی کورکورانه ودشمنی های بی جا نیست. پس دیدیم که روایت کاملا حساب شده و کامل است عنصر زبان تاثیر گذار نیست این دردی مشترک است که با زبان تئا تر بیان می شود دیالوگ های دختر کم و با توجه به موقعیت و بازی های بدنی برای هر بیننده غیر فارسی زبان هم قابل فهم هستند.

اشعار اگرچه زیبا و مفهومی هستند اما باز هم حال و هوای آهنگ و طراحی های انجام شده هنگام پخش آن ها احساس لازم را به مخاطب انتقال می دهند و نیازی به فهمیدن دقیق کلمات نیست. این از نکات بسیار مثبت این اثر به شمار می آید: زبان مشترک- فانتزی ها و شوخی ها تلخی موضوع را به کام کودک کمی شیرین می کند و درک موقعیت را راحترهمچنین از کسالت مخاطب جلوگیری می کند و در عوض صحنه های غمگین و احساسی با هوشیاری به وسیله عروسک ها در موسیقی وبا حرکات نمادین انجام می شود تا خاطر لطیف کودک آزرده نشود. مثل: پدرومادری که در جنگ کشته شده اند پدر و مادر عروسک «نی نی» هستند، عکس ترحیم پدر و مادر بدون صورت است و عروسک بافتنی است، قطع عضو و معلولیت در جنگ با کنده شدن دست عروسک و.... طراحی صحنه کامل است خانه دختر، پناهگاه بالایی و آکسسوارهای ریز و درشت کاربردی و در خدمت اجرا عمل می کنند، ریزه کاری های خلاقانه مخاطب را هیجان زده می کند (عروسک های کوچک با چ تر از آسمان و وقتی به زمین می رسند عروسک هایی با اندازه بزرگ و... ) شلوغی صحنه با انبوهی از ابزار ها حرکت های پر جنب و جوش دو ژنرال به درک فضای مد نظر کارگردان کمک کرده است.

از تمامی صحنه به خوبی استفاده می شود و چشم دائما در حال حرکت است حتی از دیوار های خانه برای عروسک گردانی استفاده می شود که تنوع بصری خوبی علاوه بر کارکرد های معنایی ایجاد می کند. ژنرال ها در اجرای نقش کاملا موفق ظاهر می شوند و گیرایی بازی آن ها مخاطب را همراه اثر نگه می دارد اما اگر برای نقش دخترک از یک کودک استفاده می شد و یا سعی در کودک نشان دادن آن بازیگر کمتر لوس و مصنوعی بود، همزاد پنداری کودکان با او تکمیل می شد. در کل ژنرال ها یک کار منسجم حساب شده ومحکم است کاری که انتظار ما از هنر برای واکنش به مسائل روز را برآورده می کند. از کنار هم قرار گرفتن یک کارگردان زبده و تهیه کننده ای کار بلد که موانع دست و پا گیر تولید یک اثر خوب را کنار بزندانتظار دیگری به جز یک نمایش خوب نباید داشت.

برای تهیه بلیط این نمایش از سایت تیوال اینجا کلیک کنید.

 

 کلمات کلیدی : نمایش کودکان - نمایش مناسب دانش آموزان - نمایش مناسب بچه ها - نمایش گروه سنی 7 تا 15 سال 

 

منبع دریافت این مطلب : پایگاه خبری هنر