نسترن نیک جو روان شناس و مشاور ، اظهارداشت: یکی از مواردی که باید هنگام گفتگو و صحبت کردن با کودک توسط والدین رعایت شود این است، زمانی که او اظهار نظری درباره خودش می کند، بهتر است که با تایید یا عدم تایید پاسخ ندهیم بلکه در جواب به گفتار وی از جزئیاتی استفاده کنیم که کودک متوجه خواسته و انتظارات ما شود.

وی در ادامه اضافه کرد: یکی دیگر از شرایطی که باید در زمان گفتگو با فرزندان به آن توجه کرد عدم بحث، اظهار نظر، نصیحت، پند و اندرز و یا ارائه راه حل های پیش پا افتاده به کودک است مثلا هنگامی که او از ضعیف بودن در درسش صحبت می کند، نباید این موضوع را تایید کنیم و یا بگوییم اگر بیشتر درس می خواندی، درست بهتر از این می شد زیرا بیان این جملات در اصلاح شیوه رفتاری آن ها تاثیر زیادی ندارد.

نیک جو تصریح کرد: این نوع ارائه پیشنهاد و اظهار نظر به کودک در واقع نوعی کمک شتاب زده و عجولانه به اوست که باعث لطمه به حس( احترام به خود) و درنتیجه عدم اعتماد به نفس در وی می شود و در بزرگسالی نیز موجب ترس و اضطراب در انجام کارها و قدرت ریسک پذیری بسیار پایین در فرد خواهد شد.

وی تاکید کرد: برای ایجاد درک و اشتیاق کودک به انجام کارهای مختلف بویژه درس خواندن و همچنین بازخورد مثبت در وی، مثلا در جواب به اینکه درسش ضعیف است می توان گفت، می دانم که فلان درس خیلی آسان نیست و حتی برخی مسائل آن قدر سخت است که به سختی حل می شود، ولی ما به تلاشت ایمان داریم وقطعاً اگر خودت بخواهی در درس هایت موفق می شوی.

این روان شناس در پایان بیان کرد: با این گفتار والدین، کودک اطمینان پیدا می کند که مهم سعی و تلاش او در انجام درست کارهاست و نتیجه چندان مهم نیست و بنابراین اضطراب و استرسی برای دستیابی به بهترین بودن ندارد.

 

منبع دریافت این مطلب : باشگاه خبرنگاران جوان