تمرین‌ها را می‌توان در خانه شروع کرد. آموزش شطرنج مخصوصاً برای نوجوانان باید به گونه‌ای باشد که آن‌ها احساس خستگی نکنند. سعی کنید در سنین 2 تا 3 سالگی در قالب بازی‌های کودکانه خیلی کوتاه و مرحله به مرحله باشد. یکی از بازی های جذاب دوران کودکی بازی «لی‌لی» می‌باشد که شما می‌توانید آن را به گونه‌ای دیگر تغییر شکل داده و با رسم اشکال مختلف بر روی زمین، مثلاً تصویر گرگ که می‌خورد و خرگوش که می‌پرد را یکی پس از دیگری کشید و به او آموزش داد. با این کار شما به کودک اجازه می‌دهید تا دید شطرنجی‌اش را همان‌طور که در جهان شگفت‌انگیزی که قوانین و اهداف آن استوار است روشن نماید.

هدف از این روش آن است که آن‌ها اصول و قواعد بازی را آموخته و با عشق و علاقه ادامه دهند.

در سن 4 سالگی باید خیلی آگاهانه تمرین‌ها انجام شود؛ چنان‌چه کارشناسان توصیه می‌کنند بهترین زمان شروع همین سن می‌باشد.

آلخین و کاسپاروف معروف‌ترین شطرنج‌بازانی هستند که در سن 4 و 5 سالگی با این اصول آشنا گردیده‌اند. شطرنج برای آن‌ها یک ورزش مورد علاقه و شغل دلنشین و مفید محسوب می‌شد.

برای کودکان پیش‌دبستانی شخصیت آن‌ها را متعادل و هماهنگ می‌کند.

کتاب‌های داستانی که فکر کودک را نظم می‌بخشد در این دوره می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. این روند جالب است و جذاب و با توجه به منابع عظیم ادبیاتی که امروزه منتشر می‌گردد می‌توان آن‌ها را در جهت تدریس شطرنج‌بازان مورد استفاده قرار داد.

آموزش شطرنج به کودکان در سنین پایین بسیار خوب است. از لحاظ مسائل تربیتی پشتکار، فداکاری و اراده در بازی شطرنج نهفته است. یک بازیکن یاد می‌گیرد چگونه تصمیم بگیرد و از هر شکست از میدان بیرون نرود.

بهبود حافظه، توانایی مقایسه و تعمیم نتایج، پیش‌بینی و نتیجه‌گیری منطقی، استقلال فکری و توسعه خلاقیت از مزایای شناخته شده این بازی می‌باشد.

با توجه به تحقیقاتی که به عمل آمده شطرنج برای کودکان بیش‌فعال بسیار خوب بوده چنان که ذهن آن‌ها را متمرکز می‌نماید.