یادگیری و توجه به این نکات به شما کمک خواهد کرد تا محیط متناسب با سبک یادگیری افراد مختلف را شناسایی و به نحو مناسبی بکار ببرید.مدلی که در آن ریچارد فلدر و لیندا سیلورمن در سال 1980 به تدوین شاخص سبک‌های یادگیری پرداختند که به یکی از اصلی‌ترین و رایج‌ترین مدل‌ها تبدیل شد، عبارت‌است از:

 

 

دیداری: این دسته از افراد علاقه بیشتری به استفاده از تصاویر، دیاگرام‌ها و نمودارها دارند. این افراد به دنبال بیان محتوا به روش تصویری هستند.

شهودی: این دسته از افراد اطلاعات مفهومی و تئوری را به بقیه ترجیح می‌دهند و معمولاً به دنبال معنای آن نیستند.

حسی: افرادی که با اطلاعات قابل‌مشاهده و ملموس و همچنین اطلاعاتی که برای کاربردی خاص با روشی مشخص به‌دست‌آمده‌اند بیشتر ارتباط برقرار می‌کنند. چنین افرادی در پی واقعیت‌ها هستند.

کلامی: این قبیل افراد دوست دارند اطلاعات دریافتی را از طریق خواندن و شنیدن به دست بیاورند. آن‌ها برای توضیح دادن مطلب از لغات و کلمات استفاده می‌کنند.

انعکاسی: برخلاف افراد فعال، این دسته از افراد ترجیح می‌دهند که مسائل را به‌صورت ذهنی تحلیل و ارزیابی کنند و به‌تنهایی به حل مسائل خود بپردازند.

جزءنگر: افراد جزءنگر برای یادگیری کل مسئله، جزئیات آن را مانند یک پازل در کنار یکدیگر قرار می‌دهند. آن‌ها علاقه دارند که جزئیات دارای صورت و نظم مشخصی باشد.

فعال: این‌گونه افراد تمایل به ایجاد تغییر، آزمایش و تجربه کردن در استفاده از اشیاء را دارند. به عبارتی آن‌ها ترجیح می‌دهند تا به‌صورت فیزیکی اشیاء موردنظر را وارسی و دست‌کاری نمایند تا مطلب موردنظر را یاد بگیرند. این‌گونه افراد فعالیت گروهی را به فعالیت فردی ترجیح می‌دهند.

کل‌نگر: این قبیل افراد دقیقاً نقطه مقابل افراد جزءنگر هستند. به این معنا که ترجیح می‌دهند قبل از وارد شدن به جزئیات موضوع، کلیات آن را ببینند و سپس به جزئیات بپردازند.

بعدازآنکه میزان علاقه خود را در هریک از ابعاد شناسایی کردید، شروع به گسترش علایق خود و به وجود آوردن تعادل و توازن در آموزش و یادگیری کنید. در یادگیری داشتن تعادل بسیار اهمیت دارد. نداشتن تعادل و قرار گرفتن در انتهای یک طیف خاص باعث ایجاد محدودیت در فرایند یادگیری شما می‌شود.

پایان قسمت اول

 

منبع دریافت این مطلب : من و فرزندم