یکی از معروف‌ترین و پرتکرارترین موضوع‌های انشای دوران بچگی ما این بود که: «علم بهتر است یا ثروت؟»

همه‌ی ما سعی می‌کردیم با انواع استدلال‌ها ثابت کنیم که علم برتر از ثروت است و به قول معروف پول و ثروت چرک دست است.

اما بعدها وقتی بزرگ‌تر شدیم،‌ به این باور رسیدیم و این باور را انتشار می‌دهیم که ثروت برتر است و استدلال‌های کودکی ما ناشی از بچگی و آرمان‌گرایی آن دوران بوده است.

امروز که با بحران‌های زیست‌محیطی، اقتصادی، امنیتی، سیاسی و... آن هم در سطح جهانی مواجه شده‌ایم، از خودم می‌پرسم: به راستی علم بهتر است یا ثروت؟

وقتی می‌بینیم که کشورهای ثروت‌مند برای مصالح سیاسی از حق مظلومان دفاع نمی‌کنند و حتی از رفتارهای غیرانسانی بعضی گروه‌های منحرف و تندرو دفاع می‌کنند و وقتی کشورهای فراصنعتی، کشورهایی که نه تنها در زمینه‌های مختلف علمی پیشرو هستند بلکه داعیه‌دار آزادی و حقوق بشر هستند تروریست‌ها را به وجود می‌آورند و حمایت می‌کنند و دست آخر هم به دو گروه خوب و بد تقسیم می‌کنند، از خودم می‌پرسم اشکال کار کجاست که نه علم و نه ثروت نتوانسته آدمی را به تعالی برساند.

شاید؛ البته شاید، اشکال در معلمین دوران کودکی ما باشد که فراموش کردند به ما بیاموزند که علم و ثروت، هر دو، وسیله هستند و به تنهایی ارزشمند نیستند. مانند تیغ جراحی که می‌توان از آن به‌عنوان سلاح سرد استفاده نمود ولی در دست پزشک وسیله‌ی نجات است.

آن چه فراموش کردند به ما بیاموزند این بود که علم و ثروت به تنهایی ارزش‌مند نیستند. مهم این است که این ثروت و علم در اختیار کیست؟ فراموش کردند به ما بیاموزند که باید انسان بود و برای انسان بودن باید عشق ورزید، باید با هم‌دیگر و هم‌راه با هم از تمام لحظات لذت برد، چرا که زندگی فقط یک‌بار اتفاق می‌افتد. فراموش کردند به ما بیاموزند که دین هم به تنهایی کافی نیست. دین باید ابزار و راهنمای مهربانی ما باشد؛ نه این که دیوار فاصله‌ی ما با دیگران. فراموش نکنیم بسیاری از جنگ‌ها و خون‌ریزی‌های بزرگ تاریخ مانند جنگ‌های صلیبی و یا اقدامات داعش به نام و با سوء استفاده از دین بر پا شده‌اند.

به باور من آن چه بسیار ارزشمند بود و فراموش شد، این بود که انسان برای انسان بودن، برای عشق ورزیدن، برای عالم بودن، برای ثروت‌مند بودن و برای..... نیازمند اخلاق است. فراموش نکنیم که حتی پیامبر رحمت هم هدف از بعثت خود را اتمام اخلاق می‌داند.

باید از خودمان شروع کنیم و به دیگران هم بیاموزیم که ...

 

 

نویسنده مطلب : حجت حضرتی

منبع دریافت این مطلب : سایت مجتمع علامه طباطبایی