نکته‌هایی برای 8 چالش یادگیری

اول از همه:

زمان معینی رو در روز برای یادگیری کنار بگذار و مشخص کن. 10-15 دقیقه اختصاصا برای این کار کنار بگذار و یادآور هم تنظیم کن تا یادت نره.

این ماه فقط روی یاد گرفتن یک چیز تمرکز کن. بله، می‌دونم، 10 تا چیز هست که می‌خوای یاد بگیری. اما فعلا بهتره فقط به یکی بچسبی.

چند تا منبع یادگیری خوب از اینترنت پیدا کن. لازم نیست خودت رو اذیت کنی و کلاس‌های سنگین و پرخرج ثبت‌نام کنی. دوره‌های رایگان و ارزون زیادی در اینترنت و در همین فرانش هست که در چند دقیقه می‌تونی پیداشون کنی.

اطلاعاتی که یاد می‌گیری رو به کار بگیری. فقط خوندن و تماشا کردن فایده‌ای نداره، بلکه استفاده‌اش کن. از خودت سوال بپرس. تمرین کن. این کار رو مرتب انجام بده تا قبل از اینکه از یادت بره در ذهنت حک بشه.

از کار سخت نترس. بهترین یادگیری حتما سخته. اگر فقط کارهای آسون بکنی، یادگیری ارزشمندی ازش در نمیاد و چندان هم دوام نمیاره.

خب حالا بریم سراغ 8 موضوع چالش‌انگیز!

مراقبه یا مدیتیشن

چه چیز خوبی! پیشنهاد من اینه:

اگر تازه داری شروع می‌کنی، تکنیک‌های مراقبهٔ خیلی ساده پیدا کن. روش ساده‌ای مثل نشستن و شمردن نفس‌ها بهترین راه برای شروعه.

اگر ذهنت گریزپا است، سعی کن به این حواس‌پرتی و گریزپایی توجه کنی. خیلی آروم به نفس کشیدن و مراقبه برگرد.

یه راهنمایی از قول مربی‌ام: وقتی احساس نیاز کردی از مراقبه خارج بشی و بلند بشی، بهش توجه نکن و فقط سر جات بشین. دفعه دومی که حس کردی باید بلند بشی، بلند نشو. دفعه سوم که دیدی نیاز داری بلند بشی، بلند شو. این کار کمک می‌کنه متوجه احساس نیاز و وسوسه بشی ولی فقط بنا به ارادهٔ خودت بهش عمل کنی.

از این نترس که واقعا فقط بنشینی و روی نفس کشیدنت تمرکز کنی. خیلی‌ها موقع مدیتیشن فط می‌نشینن و آروم فکر می‌کنن، که اشکالی هم نداره، اما اگر واقعا می‌خوای مراقبه رو یاد بگیری، باید روی تمرکز تمرین کنی. یه کم براش تلاش کن!

زبان

من استاد زبان‌های خارجی نیستم، اما تا به حال برای یادگیری چند زبان وقت گذاشتم و با کسانی که در یاد گرفتن زبان خیلی بهتر از من بودن هم صحبت کردم. چند پیشنهاد دارم:

هر روز تمرین کن. اگر بتونی عادت کنی دست‌کم روزی 10-15 دقیقه تمرین داشته باشی، حتی اگر اول کار کند پیش بری بالاخره به پیشرفت خوبی می‌رسی.

از اون زبان استفاده کن. فقط گوش کردن یا خوندن کافی نیست، فقط فیلم و نوار رو تکرار نکن – راه‌هایی پیدا کن که بتونی چیزی که یاد گرفتی رو استفاده کنی. یه دوست پیدا کن که باهاش تمرین کنی (حتی اینترنتی و خارج از کشور)، در طول روز هر فرصتی که پیدا می‌کنی استفاده‌اش کن، آنلاین کوییز بده.

از برنامه‌ها و اپ‌های فلش کارت استفاده کن، مثلا سیستم فلش کارت Anki که رایگان هم هست، فلش کارت‌های زیادی برای زبان‌های مختلف برای استفاده در آنکی یا برنامه‌های دیگه وجود داره، و تکرار فاصله‌دار بهترین روش برای یادگیریه. کارت‌ها رو هر روز مرور کن، حتی اگر اولش هیچی بلد نیستی. کم کم کلمات در خاطرت می‌مونن.

طراحی وب

من HTML و CSS رو خودم یاد گرفتم و یاد گرفتن وردپرس هم کار سختی نیست و آموزش‌های آسون زیادی براش وجود داره که حتی مبتدی‌ها هم می‌تونن طراحی و برنامه‌نویسی وب رو با اون‌ها شروع کنن و پروژه‌های آنلاین انجام بدن.

باز هم نکته مهم اینه که بعد از دیدن یه ویدیو یا خوندن یه آموزش کمی وقت بگذاری و چیزی که دیدی و یاد گرفتی رو در عمل انجام بدی تا در خاطرت بمونه.

یک سایت ساده بساز. یک راهنمای ساده پیدا کن و یه سایت واقعی روی اینترنت ایجاد کن.

یاد بگیر که از «ابزارهای توسعه‌دهندگان» در مرورگرت استفاده کنی، و به متن HTML/CSS سایت‌های ساده‌ای که خوشت اومده نگاه کن. ازشون الگو بگیر.

من با یه قالب رایگان وردپرس شروع کردم، یه وب سایت بالا آوردم، و اونقدر در سی اس اس تغییر دادم تا به استایلی که دوست داشتم رسیدم. بعد یاد گرفتم تگ‌های PHP قالب رو دستکاری کنم تا بالاخره همون چیزی رو ساختم که می‌خواستم. بعد کلی چیز رو پاک کردم (البته اول از فایل‌ها پشتیبان تهیه کردم) تا وقتی که فقط اساسی‌ترین چیزها باقی موندن. خیلی از قالب‌ها این روز از توابع پیشرفتهٔ پی اچ پی استفاده می‌کنن تا سایت به شکل خاصی کار کنه... ولی توصیهٔ من اینه که با ساده‌ترین قالبی که می‌تونی شروع کنی، بدون توابع خاص، تا درکش برات راحت‌تر باشه.

و اگر هم خودت پیشرفته‌تر از سطح پایه‌ای، پس نیازی به نصیحت من نداری.

برنامه‌نویسی

من کمی برنامه‌نویسی هم کار کرده‌ام (با پایتون، پی‌اچ‌پی، روبی، جاوا اسکریپت کار کرده‌ام که همه برای تازه‌کارها خوبن) و اگرچه خودم رو اصلا برنامه‌نویس ماهری نمی‌دونم، ولی یادگیری اولیه رو پشت سر گذاشته‌ام. و حتی چند برنامه و اسکرپیت ساده هم نوشتم که کار می‌کنن!

چند تا ایده:

اگر تازه‌کاری، برای اینکه راه بیافتی با منابع راحت‌تر شروع کن، مثل آموزش‌های ویدیویییا روش CodeAcademy فقط یادت نره هر منبعی که استفاده می‌کنی، دانشی که بهت می‌ده رو در عمل استفاده کنی چون فقط خوندن یا تماشای ویدیو کافی نیست – بدون تمرین کردن، این دانش شکل دانش کاربردی و عملی به خودش نمی‌گیره و کم‌کم هم از یادت می‌ره.

وقتی این مرحله رو پشت سر گذاشتی (یعنی پایهٔ زبان برنامه‌نویسی رو یاد گرفتی)، باید چند برنامه بنویسی که واقعا کار می‌کنن. این سخت‌ترین بخش کاره، چون اصول زبان رو می‌دونی اما نمی‌دونی چطور برنامه‌ای بنویسی که کار کنه. چند تا پروژهٔ خیلی ساده گیر بیار – پیشرفته‌تر از «سلام دنیا» اما نه خیلی سخت. فقط یک بخش از پروژه رو پیاده‌سازی و اجرا کن. بعد یه بخش دیگه. خودت رو وادارکن که از دانشی که پیدا کردی کار بکشی، نه اینکه فقط بخونی یا تماشا کنی.

جستجوی اینترنتی بهترین دوست توست. توی کاری در موندی؟ جوابش توی اینترنت هست – فقط کافیه یه کم بگردی. Stack Overflow یه جای خیلی خوب برای پیدا کردن جواب سوال‌هاته. به احتمال خیلی زیاد سوال تو رو قبلا کسی پرسیده و کسی جواب داده. از کمک گرفتن هم نترس.

بعد از ساختن اولین برنامهٔ ساده‌ات، چیز سخت‌تری بساز. قدم به قدم، یاد بگیر که چطور یه پایگاه داده کاربران درست کنی، لاگین درست کنی، یه صفحهٔ وب بسازی و چیزهای دیگه.

و باز هم اگر خودت از این مرحلهٔ پایه گذشتی، دیگه به نصیحت من احتیاج نداری!

نقاشی/طراحی

من در طراحی هم دستی دارم، البته هنوز اصلا خوب نیستم. ولی دلیل نمی‌شه که نتونم راهنمایی بکنم!

هر روز طرح بزن. یه پد دم دستت بگذار و چیزهای ساده‌ای که می‌بینی رو بکش.

یه آموزش طراحی یا نقاشی پیدا کن، و هر روز چیزی که یاد گرفتی رو تمرین کن.

از پایه کار کن، اینکه چطور خط، دایره، چشم، و بعد صورت بکشی. هر روزی روی چیزهای مقدماتی و پایه کار کن تا بالاخره دستت به قلم مسلط بشه.

نقاشی‌هات رو روی اینرنت بگذار، مثلا توی فیسبوک یا اینستاگرام. باورت نمی‌شه که چقدر انگیزه بهت می‌ده و کم‌کم چقدر پیشرفت می‌کنی.

ساز موسیقی

خب راستش من هیچ‌وقت هیچ سازی یاد نگرفتم، جز وقتی که تو بچگی پیانو می‌زدم (و خیلی پیش نرفتم). فقط کمی دست به گیتار شدم، اما بچه‌های من خودشون ساز زدن یاد گرفتن، پس من کاملا صلاحیتش رو دارم که توصیه بکنم:

باز هم، آموزش‌های ویدیویی اینترنتی. یکی رو تماشا کن، بعد واقعا روش تمرین کن!

برای شروع سه تا آکورد یاد بگیر: آکورد G، آکورد C، و D. با همین سه تا می‌شه میلیون‌ها آهنگ زد. وقتی که یادشون گرفتی، آهنگی پیدا کن که از این سه تا آکورد استفاده کنه و اون آهنگ رو بزن! استفاده از دانش باعث قوام پیدا کردنش می‌شه.

برای اینکه حتی یه کم خوب بشی، باید تمرین خیلی زیادی بکنی. اشکالی نداره، فقط پشتکار داشته باش! کم‌کم می‌بینی که آسون‌تر می‌شه. وقتی که یاد گرفتی، یه آکورد جدید و یه آهنگ جدید یاد بگیر.

برای دوستان و خانواده بزن. بهشون توضیح بده که هنوز افتضاحی، تا انتظار کنسرت سولو وسط نشیمن ازت نداشته باشن، اما نواختن برای دیگران کمک می‌کنه تمرکز کنی و واقعا تلاش کنی چیزی یاد بگیری.

ورزش یا هنرهای رزمی

من چیزی از ورزش‌های رزمی نمی‌دونم، و توصیح می‌کنم حتما براش یه مربی بگیری. اما به نظرم بعضی از چیزهایی که در مورد ورزش صادقه در مورد هنرهای رزمی هم صادقه. من از ورزش چی می‌دونم؟ نه خیلی زیاد، گرچه فوتبال بازی می‌کنم، و در مقاطع مختلفی در ده سال گذشته دوچرخه‌سواری و دو و بدن‌سازی رو هم دنبال کردم.

چند پیشنهاد دارم:

چند تا ویدیوی آنلاین خوب برای اصول پایه پیدا کن، حتی اگر خودت هم یک چیزهایی بلدی. توی تماشا کردن این اصول اولیهٔ حرکتی من بعضی از ایرادهای کار خودم رو پیدا کردم.

چیزی که از ویدیو یاد گرفتی رو در عمل به کار ببند. تمرین کن، و اگر می‌تونی یه ویدیو از تمرین خودت ضبط کن تا بتونی بعدا تماشا کنی و ببینی اشتباهت چی بوده. اگر لازم دیدی، ویدیو رو به آدم‌های کاربلد نشون بده یا توی یه اتاق ورزشی آنلاین بگذار و نظر دیگران رو بپرس.

توی یه بازی واقعی (یا اگر هنرهای رزمی رو دنبال می‌کنی، توی یه مبارزه واقعی) شرکت کن. فقط تمرین کردن کافی نیست، خوبه که جلوی حریف واقعی هم بازی کنی حتی اگر یه حریف سادهٔ تصادفی باشه. اگر بتونی توی تورنمنت یا لیگی شرکت کنی خیلی هم بهتر می‌شه.

صبور باش. تسلط به پایهٔ کار کمی زمان می‌بره. خیلی خوبه اگر مربی‌ای پیدا کنی که نه فقط بتونه تمرین و تکنیک یادت بده، بلکه مراقب باشه چطور کار میکنی و بهت پیشنهاد بده. اما خودت هم می‌تونی شروع کنی، سعی کن چد تا مهارت ساده در سطح مقدماتی یاد بگیری. تمرین خیلی زیادی لازمه، اما بعد از مدتی کم‌کم ماهیچه‌هات یاد می‌گیرن چطور حرکت کنن، و ساده‌تر می‌شه. مثل وقتی که یاد گرفتی راه بری: اولش قدم‌هات لرزان بودن، و بارها و بارها زمین خوردی، اما بالاخره به جایی رسیدی که حتی درباره‌اش فکر هم نمی‌کنی.

موضوعاتی مثل تاریخ یا ریاضی

من موضوعات مختلفی که برام جالب هستن رو مطالعه می‌کنم، اما خودم رو ماهر و خبره نمی‌دونم (مثلا هیچ‌وقت توی این زمینه‌ها دکترا نگرفتم.) با این وجود، می‌تونم چند پیشنهاد بدم:

قبل از اینکه شروع به یاد گرفتن چیزی کنی از خودت امتحان بگیر – بله، جواب اشتباه زیاد خواهی داشت ولی یادگیری تو رو قوی‌تر می‌کنه، چون وقتی در مطالعه‌ات به جواب سوال‌ّها می‌رسی، تشخیص می‌دی که این نکته‌ها رو بلد نیستی و با این دانش ارتباط قوی برقرار می‌کنی.

مرتب از خودت امتحان بگیر. اینکه درست بعد از مطالعه از خودت کوییز بگیری خوبه، اما دو روز بعد، یه هفته بعد و بعدتر هم باز تکرارش کن. این عادت که خودت رو وادار کنی دانشت رو به خاطر بیاری شاید سخت باشه، اما مانع از فراموشی آموخته‌هات می‌شه و کمک می‌کنه مدت بیشتری دوام بیاره.

باز هم از فلش کارت و سیستم جعبه لایتنر استفاده کن. لازم نیست براش هزینه‌ای بکنی، مجموعه فلش کارت‌های زیادی هم با موضوعات مختلف در اینترنت هست، و تکرار بهترین روش یادگیریه. هر روز کارت‌ها رو مرور کن، حتی اگه اولش بلد نباشی. بالاخره شروع به یاد گرفتن می‌کنی.

به یه گروه مطالعه ملحق شو. خیلی‌ها هستن که همون چیزی رو می‌خونن که تو می‌خونی، و از قضای روزگار، توی اینترنت هم هستن! این کار به تو انگیزه می‌ده، و وقتی جایی گیر می‌کنی هم به کمکت میان، و یادگیری عمیق‌تری هم پیدا می‌کنی چون بین چیزی که داری یاد می‌گیری و تعاملی که با دیگران داری ارتباط قوی هست.

درسته، چند بار حرف از تمرین و تکرار زدم، ولی درستش همینه! چون بالاخره برای یادگیری همین تمرین و تکراره که مفیده.

 

منبع دریافت این مطلب : فرانش