بازدیدکننده عزیز، تیزهوشی و در حد استثنایی بودن و در بزرگسالی به نخبه تبدیل شدن ویژگی است که شاید تنها یک درصد از مردم یک جامعه این گونه باشند. اولین شرط تیزهوشی داشتن بهره هوشی (IQ) بالای 130 است و در کنار بهره هوشی، قدرت خلاقانه، توانایی در استدلال و ابتکار را نیز باید لحاظ کرد.

در سنین پیش از مدرسه معمولا استفاده از خزانه لغات وسیع، مهارت کلامی و به کار بردن جملات کامل، علاقه در مشاهده دقیق و کنجکاوانه، علاقه‌مندی به کتاب، توجه به ساعت‌ها و تقویم‌ها در سنین کم، تمرکز روی موضوعاتی خاص، مهارت‌ فوق‌العاده در نقاشی، توجه و کشف رابطه علت و معلولی، رشد توانایی خواندن در سنین کودکی، توانایی رهبری جمع همسن و سال، مهارت‌های حرکتی و موارد دیگر از صفات بارز تیزهوشی محسوب می‌شود که البته شدت این معیارها با توجه به مکان و شرایط زندگی افراد متفاوت است.

برخی از ویژگی‌های مشترکی که در کودکان تیزهوش دیده شده است عبارتند از:

1 ـ نسبت به یادگیری حریص‌اند و مفاهیم پیچیده و جزییات را به سرعت جذب می‌کنند.

2 ـ اعتماد به نفس بالایی دارند.

3 ـ دارای روحیه تعاون و همکاری بوده و مسوولیت‌پذیرهستند.

4 ـ انضباط فردی دارند و به ارزش‌های اخلاقی و معنوی پایبند هستند.

5 ـ قدرت استدلال دارند و دستورهای آمرانه را بدون بازنگری نمی‌پذیرند.

در زمان گذشته وقتی بچه‌ها دل و روده همه وسایل را در می‌آوردند و همه چیز را باز می‌کردند همه به آن‌ها می‌گفتند خرابکار، اما الان وقتی بچه‌ای این کارها را انجام می‌دهد می‌گویند باهوش است و مخترع می‌شود. البته این والدین بر این باورند که فرزندانی تیزهوش دارند. این تغییر نظر می‌تواند به خاطر تغییرات در مواردی نظیر نوع تغذیه، سطح آگاهی و در دسترس بودن ابزارهای ارتباطی باشد.

این باور اشتباه است که هر طور شده از فرزندان خود، تیزهوش بسازید. در پی پرورش استعدادهای طبیعی او باشید.

مهم این نیست که فرزندان ما تیزهوش باشند بلکه باید استعدادهای آنان متاثر از عوامل محیطی و امکاناتی که برایشان فراهم می‌کنیم، شکوفا شود.

 

 

منبع دریافت این مطلب : مبتکران