بازدیدکننده عزیز،آیا تا کنون متوجه شده اید که کتاب ها، مقاله ها و دوستان و خانواده ی خوب در رفع مشکل سخت پسندی غذایی به نظر در یک جنگ صلیبی هستند؟ ما همه ی صلاحدیدها را به خوبی می دانیم. از آنها کمی استفاده می کنیم، یک وعده غذایی سرو میکنیم و بچه ها را بزرگ می کنیم و غذای خودشان را می پزیم. و همیشه جمله ی "اگر امروز آنها را مجبور به انجام آن نکنی، هرگز این کار را نخواهند کرد." هم وجود دارد.

نتیجه ی این جنگ صلیبی، این است که پدر و مادرها در یک شرایط سخت تنها می مانند. وقتی اقدامات آنها درمورد کودکی که به میل خود غذا میخورد، به نتیجه نمی رسند، احساس گناه میکنند و اغلب ادامه نمیدهند و احساس میکنند دارند کار اشتباهی انجام می دهند.

اما اگر به شما بگویم داشتن یک بچه مشکل پسند مزایایی دارد چه؟ اگر تمام آن صلیبیون، خب، شاید کمی پایه ی آن باشد چه؟

در اینجا 5 مزیت داشتن کودکی که به کندی به غذا میل نشان می دهد را میگوییم:

1. مقررات غذایی: وزن بیش از حد یکی از بزرگترین مشکلات سلامتی زمان ما، ناشی از اشکال در تنظیم مصرف غذا مانند ناتوانی در نخوردن به  هنگام سیری، و غیره. به طور معمول بچه های مشکل پسند در حال پیشرفت، (متفاوت از مشکل پسندان مشکل سازی که در اینجا بحث میکنیم) تمایل به اشتهای کمی دارند، چون رشد آنها پس از دو سال اول زندگی بطور قابل توجهی کند پیش میرود.

وقت به چالش های سلامتی که کودکتان در 20 سال آینده با آن مواجه می شود، شام کم خوردن به نظر بد نمیرسد. من از سر تجربه می دانم که پدر و مادرهایی هم که بچه هایی دارند که همه چیز میخورند، کودکانی با اشتهای زیاد هستند که باعث نوع دیگری نگرانی برای آنها می¬شود. در حالی که این هم وضعیت بدی نیست، اما به نگاه به بخش روشن قضیه که کودکی نیاز به غذای زیادی ندارد، به نظر راضی کننده می رسد.

2. ذائقه فهیم: کودکانی که نسبت به مواد غذایی محتاط تر هستند، اغلب بافت و سلیقه های ضعیف تری دارند. ما می دانیم که چرا سبزیجات دوست داشتنی نیستند  آنها تلخ هستند. در واقع، تحقیقات نشان داده که 70% کودکان پیش دبستانی "مزه سنج های" ترکیبات تلخ، که پروپیل  6 n (PROP) نیز نامیده می شوند، هستند. اما این حساسیت در طعم و مزه با گذشت زمان بهتر می شود و می تواند به یک ویژگی مثبت تبدیل شود. داشتن یک ذائقه ی فهیم برای سرآشپزهایی که دستورهای پخت  را براساس مزه ها اصلاح می کنند، مفید است. تا زمانی که پدر و مادر قادر به خدمت انواع مواد غذایی سالم و بی خطر باشند، بچه های مشکل پسند می توانند به درک کیفیت و تعادل ظریف طعم ها برسند و حتی ممکن است به پخت و پز علاقه مند شوند.

3. آنها مهارت های پخت و پز ما را به چالش می کشند: قبل از اینکه من فرزندی داشته باشم، تعداد انگشت شماری از وعده های غذایی را می پختم،  اما پس از بچه داشتن، حتی نمی توانم تعداد وعده های غذایی که تجربه کرده ام را بشمارم (و من شکست های زیادی برای اعتراف دارم). من حداقل برای 5 مدل ماکارونی و پنیر تلاش کرده ام. من در پخت وعده های غذایی آسان در اجاق گاز تسلط پیدا کرده ام. من زیبایی غذایی سبزیجات را کشف کرده ام، که این برای کودکان عالی است، زیرا ترد هستند و تلخی آنها کمتر است. و من حتی به آنچه در نظر من بهترین دستور پخت مرغ خانگی است، رسیدم. غذاها چه بمانند چه نه، پخت و پز برای کودکان وسواسی، آشپزی من را بهتر کرده است. اما اگر بچه های من همه چیز می خوردند، احتمالا من هنوز بر سر عادات خود مانده بودم.

4. آنها درس زندگی میآموزند: من کجا شروع کردم به درس زندگی از مشکل پسندهای غذایی گرفتن؟ من صبر یاد گرفته ام، چگونه دستور کار  خود را کنار بگذارم و چگونه به جای چنگیدن با بچه ها به آنها اعتماد کنم. من به سادگی نمی توانم آنچه که آنها میخورند یا ترجیح می دهند را کنترل کنم، اما می توانم شرایطی که به خوب خوردن آنها کمک می کند وعده های غذایی، ساختار و دلنشین بودن (یا نبودن) آنها را کنترل کنم.اما مهم تر از همه، من گام کوچک طبیعت از تغییر پایدار و یادگیری آن را به خاطر دارم.

هیچ حقه و سحر و جادویی برای مجبور کردن بچه ها به خوردن وجود ندارد، درست مثل اینکه هیچ راه حل سریعی برای به دست آوردن سلامتی وجود ندارد. بچه ها درباره ی مواد غذایی هم مانند خواندن یا نوشتن یاد می گیرند. ما باید اطمینان یابیم که آنها سر وقت و از راه خود به آنجا می رسند. هر چیزی که ارزش وقت گذاشتن داشته باشد، یک سرمایه است و من خیلی وقت است به این رسیده ام.

5. سخت پسندی غذایی بخشی از فرزند شما است: پسر پنج ساله من بسیار محتاط است و با همه چیز، از جمله مواد غذایی، دیر ارتباط برقرار  میکند. من سعی نمیکنم این جنبه از شخصیت او را تغییر دهم، زیرا این بخشی از هویت او است. و من او را از صمیم قلب دوست دارم. حالا به این معنا نیست من تسلیم شده باشم. من فقط پذیرفته ام که پذیرش غذای او آهسته و پیوسته خواهد بود. و وقتی به آن فکر کنید، متوجه می شوید که خیلی محتاط بودن هم ویژگی بدی نیست.

زمانش رسیده که یک گفتگوی کاملا جدید در مورد سخت پسندی غذایی شروع کنیم. با وجود امتناع و درخواست های غذایی، بچه ها واقعا می خواهند با غذا یاد بگیرند و رشد کنند. مزایای داشتن کودکان سخت پسند واقعی است، اگر شما برای مواجهه با آن به آن و کودکتان با دیدی کاملا روشن زمان بدهید.