کودکان خیابانی ، چالش ها و راهکارها

پدیده کودکان خیابانی یکی از مشکلات آسیب زای اجتماعی است که از دیربازدر سراسر جهان وجود داشته و در سال های اخیر به دلایل گوناگون در کشور ما نیزافزایش یافته است.

این اقدامات را که از جمله چالش های موجود در این زمینه است میتوان در سه سطح مورد بررسی قرارداد:

الف) اقدامات انجام شده توسط سازمانهای دولتی:

این اقدامات از سال 77 توسط سازمان بهزیستی با همکاری شهرداری ، وزارت کشور و سازمان مدیریت به شرح زیر انجام شده است.

▪ تشکیل ستاد ساماندهی کودکان خیابانی

▪ جمع آوری کودکان خیابانی در تهران

▪ تاسیس مراکزی برای نگهداری کودکان خیابانی همراه با آموزش هایی برای آنان

▪ ایجاد مراکز مداخله در بحران در تهران و استان ها

▪ برگزاری همایش هایی در ارتباط با کودکان خیابانی

▪ ایجاد ارتباط با سازمان های غیردولتی و بین المللی (یونیسف)و برنامه های مشترک با آنها

ب) اقدامات انجام شده توسط سازمانهای غیردولتی:

▪ ایجاد مراکز باز برای آموزش کودکان خیابانی و ارتباط با خانوادهای آنان در تهران

▪ انجام پژوهش هایی در ارتباط با کودکان خیابانی

▪ برگزاری همایش کارگاه نمایشگاه در ارتباط با کودکان خیابانی و حساس سازی و آگاهسازی مردم نسبت به این مساله

▪ ارتباط و همکاری با سازمانهای دولتی و یونیسف .

ج) اقدامات انجام شده توسط یونیسف :

▪ برگزاری کارگاه های آموزشی در ارتباط با کودکان خیابانی

▪ انجام یک پژوهش درمورد کودکان خیابانی

▪ ارتباط با سازمانهای دولتی و اجرای طرح های مشترک با آنها

▪ حمایت های مالی و فنی از اقدامات سازمانهای دولتی از جمله فراهم کردن امکانات سفرهای مطالعاتی به منظور استفاده از تجربیات سایر کشورها دراین زمینه

▪ ارتباط و همکاری با سازمانهای غیر دولتی

 

چه راهکارهایی برای کاهش پدیده کودکان خیابانی وجود دارد؟

ارائه راهکارها یکی از چالشهای مهم در ارتباط با کودکان خیابانی است. پیش از بیان راهکارها لازم است به نکات زیر توجه شود:

▪ تاخیر در انجام اقدامات در ارتباط با کودکان خیابانی. سالها سازمانهای دولتی که مسئول انجام اقدامات در این زمینه بودند وجود کودکان خیابانی رانکارمیکردند. پس از چند سال واقعیت موجود را پذیرفتند و از ان زمان به فکر انجام اقداماتی برای کاهش این پدیده افتادند .

▪ ضرورت ارزشیابی اقدامات انجام شده توسط سازمانهای دولتی غیردولتی و یونیسف به منظور اطلاع دقیق از نتایج این اقدامات و مشکلات موجود و ارائه راهکارهای مناسب .

▪ تاکید بر امر پیشگیری به منظور جلوگیری از باز تولید کودکان کاروخیابان .

▪ توجه به عوامل ایجاد کننده پدیده کودکان خیابانی و اولویت های ان واتخاذ راهکارهای مرتبط با ان .

▪ کاهش تمرکز بر کلان شهرها وتوجه به شهرها وروستاها به عنوان منابع باز تولید این کودکان .

با تاکید بر توجه به شرایط موجود در جامعه ما پدیده کودکان کار و خیابان را نمیتوان کاملاً از بین برد بلکه میتوان آن را کاهش داد وکاهش آن نیز به صورت ضربتی و با اجرای چند طرح بلکه به شکل یک جریان و فرایند در قالب راهکارهای بلند مدت میان مدت وکوتاه مدت عملی خواهد بود. با توجه به این نکات بر اساس پژوهش انجام شده راهکارهای زیر درسه سطح (کلان - میانی - خرد )و در سه بعد زمانی (بلند مدت - میان مدت و کوتاه مدت )ارائه می شود :

الف) راهکارهای بلند مدت در سطح کلان شامل

▪ فقرزدایی

▪ تامین رفاه و عدالت اجتماعی

▪ کاهش تبعیض طبقاتی با توجه به موثر عامل فقر در ایجاد پدیده کودکان خیابانی

توجه به آموزش همگانی به ویژه والدین به منظور تغییر نگرش های نامطلوب نسبت به کودکان و بازسازی فرهنگی جامعه به ویژه اعتیاد و بزهکاری تاکید کاهش مشکلات اجتماعی از جمله افزایش جمعیت مهاجرت بیماری روانی و... بدیهی است تحقق این روش ها نیاز به برنامه ریزی در سطح کلان جامعه دارد مستلزم تغییراتی در ساختارهای اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جامعه است.

ب) راهکارهای میان مدت کوتاه مدت درسطح سازمانهای دولتی و غیردولتی مرتبط با کودکان شامل موارد زیر :

▪ تدوین قوانین حمایتی وبازنگری در برخی از انها در ارتباط با کودکان کار و خیابان

▪ نظارت بر اجرای دقیق قوانین موجود در مورد کودکان از جمله قانون کار پیمان نامه حقوق کودک قانون حمایت از کودکان ونوجوانان و مقاوله نامه 182 سازمان بین المللی کار که همه آنها به تصویب رسیده است.

▪ ایجاد شبکه یا نظام یکپارچه حمایت از این کودکان به منظور هماهنگی بین سازمانهای دولتی و غیردولتی مرتبط جلوگیری از دوباره کاری و ارائه خدمات مناسب به کودکان

▪ سامندهی مناسب کودکان کار و خیابان

از سال 1377 تاکنون به دفعات "جمع آوری" کودکان کار و خیابان به عنوان ساماندهی آنان انجام گرفته است که جز صرف هزینه و ایجاد مشکلات برای کودکان نتایج مثبتی برای آنان نداشته است. ساماندهی درست کودکان کارو خیابان شامل موارد زیر است:

1) شناسایی کودکان خیابانی و انواع آن از نظر نحوه زندگی برای پاسخگویی به نیازهای مشخص آنان. بر اساس پژوهش انجام شده حدود 83 درصد این کودکان با خانواده های خود زندگی میکنند بنابراین "جمع آوری" آنها مشکل راحل نمی کند.

2) ارتباط با خانواده های این کودکان انجام حمایت های مالی ، قانونی، آموزشی، درمانی، مشاوره ای و مددکاری از طریق ارائه خدمات لازم

3) ایجاد مراکز حمایتی مناسب به صورت باز و آزاد هدفمند و با برنامه جامع آموزشی به منظور حمایت و ارائه خدمات لازم و داوطلبانه به کودکان. تجربه نشان داده که ایجاد مراکز باز برای حضور داوطلبانه کودکان کار و خیابان که از طرف سازمان های غیر دولتی انجام شده است بر عکس مراکزدولتی مورد استقبال فراوان این کودکان و خانواده های آنان قرار گرفته است به ویژه که از این طریق می توان به شناسایی آنان نیز اقدام کرد

4) استفاده از مددکاران اجتماعی در همه مراحل ساماندهی برای جذب داوطلبانه به مراکز حمایتی به جای استفاده از نیروی انتظامی برای جلب انان

5) ایجاد سر پناه ها در محل کار و زندگی کودکان کار و خیابان برای مراجعه داوطلبانه کودکانی که با خانواده خود زندگی نمی کنند و نیاز به خدمات گوناگون دارند.

6) جلوگیری از بدترین اشکال کار کودک در خیابان و سایر اماکن با توجه به پذیرش مقاوله 132 سازمان بین المللی کار و نیز قانون کار ایران ساعات طولانی کار در خیابان انواع سوءاستفاده از کودکان کارهایی مانند زباله گردی و.... مغایر با این مقاوله نامه و قوانین مربوط به کار کودکان است

7) برخوردار کردن کودکان کار و خیابان از بیمه تامین اجتماعی با این امید که با انجام این اقدامات بتوانیم در کاهش پدیده کودکان کار و خیابان گام های موثری برداریم

هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است.
ارسال نظر برای این مطلب غیر فعال شده است!